1) Իմ կարծքիով ոչ բոլոր մարդիկ են այդպիսին: Կա մարդ, որ սուտը շատ դժվարությամբ է ասում, այսինքն կմկմում է կամ դեմքը քրտնում է և նա երկար ասելուց հետո դժվար հավատար իր ստին, իսկ կան մարդիկ, որոնք հանգիստ կարող են սուտ ասել և անընդհատ սուտ ասելով կարող են հավատալ սուտին:2) Առաջին մտքիս եկող բանը դա այն է, որ նա ծեր էր: Չգիտեմ ինչու ինձ թվում է, որ նա բարի մարդ էր: Ճիշտ է նա ամեն ինչ խառնել էր այդ քաղաքում, բայց չգիտեմ ինձ այդպես է թվում: Այստեղ էլ բնութագրելու բան չկա, մենք գիտենք, որ նա թագավոր էր:
3) Ջակոմոն շատ էր մտածում իր տեսքի մասին: Նա ամաչում էր դուրս գալ իր ճաղատ գլխով: Բայց չէ, որ պետք է ժողովուրդին համոզել, որ նրանք չծիծաղեն: Եթե նա չամաչեր ամբողջ քաղաքի մարդիկ նրա վրա կծիծաղեյին:
4) Ես չհասկացա այդքան այդ <<ձեռք քոր գալ>> արտահայտություն: Երբ իմ ձեռքը քոր է գալիս ես 1-ին հերթին քորում եմ, իսկ 2-րդ հերթին մտածում եմ, որ մի լավ բան է լինելու:
Комментариев нет:
Отправить комментарий